پروژه کارآفرینی دبستان غیر انتفاعی

فصل اول

کلیات

1- 1 مقدمه :

کودک در انتهای این دوره نیز به تدریج با تغییرات جسمانی و روانی مهمی روبه رو می شود. این تغییرات نگرش ها، ارزش ها و رفتار کودک را به نحوی تغییر می دهد که برای او نوعی عدم تعادل و ناسازگاری را به همراه می آورد، البته این تغییرات برای همه کودکان در یک سن واحد اتفاق نمی افتد و ممکن است کودکان از این جهت تفاوت های زیادی با یکدیگر داشته باشند.           

دوره دوم کودکی از شش، هفت سالگی شروع می شود و تا قبل از مرحله بلوغ جسمی فرد (۱۲-۱۱ سالگی) ادامه دارد. ابتدا و انتهای این دوره با تحولا ت و شرایط جدیدی همراه است که تا اندازه زیادی بر شخصیت کودک و سازگاری های اجتماعی او اثر می گذارد. ابتدای این دوره برای بیشتر کودکان با ورود به مدرسه آغاز می شود. معمولا این تغییر در ابتدا، اکثر کودکان را دچار نوعی عدم تعادل می کند و سازگاری آنها را با نیازها و انتظارات جدید با دشواری همراه می سازد و آنها را از لحاظ عاطفی با آشفتگی روبه رو می کند. ورود به مدرسه وکلا س، کودک را آماده می سازد تا به سرعت تغییراتی در نگرش ها، ارزش ها و رفتار خود ایجاد کند.

کودک در انتهای این دوره نیز به تدریج با تغییرات جسمانی و روانی مهمی روبه رو می شود. این تغییرات نگرش ها، ارزش ها و رفتار کودک را به نحوی تغییر می دهد که برای او نوعی عدم تعادل و ناسازگاری را به همراه می آورد، البته این تغییرات برای همه کودکان در یک سن واحد اتفاق نمی افتد و ممکن است کودکان از این جهت تفاوت های زیادی با یکدیگر داشته باشند. این دوره از دیدگاه والدین، معلمان، مربیان و روانشناسان از ویژگی های خاص برخوردار است. برای بسیاری از والدین، کودکان در این دوره بسیار پردردسر و پرزحمت جلوه می کنند، زیرا کودکان چندان دقت و مسوولیتی (خصوصا پسران) در حفظ و نگهداری لباس ها یا سایر اشیایی که به آنها تعلق دارد از خود نشان نمی دهند و علا وه بر آن نسبت به ظاهرشان بی قید و بی توجه می شوند. معلمان و مربیان این دوره را دوره آموزش مقدماتی و یادگیری اصول و مبادی علم و دانش نامگذاری می کنند. همچنین از دیدگاه آنان در این دوره کودک باید مهارت های ضروری مشخصی را که هم در متن برنامه های آموزش و پرورش است و هم به صورت فعالیت های فوق برنامه پیش بینی شده است، فرا بگیرد. همچنین از دیدگاه معلمان و مربیان این دوره یک مرحله مهم و حساس برای میل به فعالیت و پیشرفت در فرد است.

یعنی در این دوره عادت به کم کاری ها، پرکاری ها یا کار متناسب با ظرفیت در فرد به وجود می آید و در طول زندگی آینده و بزرگسالی نیز پابرجا می ماند. مطالعات نشان داده است که این عادت می تواند در تمام عمر، نه تنها در فعالیت های تحصیلی، بلکه در کلیه جنبه های زندگی باقی و پایدار بماند. این دوره از نظر روانشناسان سنین گرایش به دسته وگروه است، یعنی دوره ای که کودکان به پذیرفته شدن در گروه و تایید از جانب اعضای دسته وگروه توجه زیادی می کنند و بسیار تلا ش می کنند تا خود را از نظر ظاهر، گفت وگو و رفتار با دسته و گروه همسالا ن خود تطبیق دهند به همین علت روانشناسان این دوره را سن همانندسازی نام گذاری کرده اند. در این دوره تکالیف و وظایف مربوط به کودک فقط به عهده والدین نیست، بلکه معلمان و تا حدودی نیز همسالا ن سهم مهمی در این زمینه برعهده دارند. به عنوان مثال مهارت های اصلی مانند خواندن، نوشتن و حساب کردن و نگرش های مربوط به گروه ها و نهادهای اجتماعی در کودکان تا حدود زیادی به عهده معلمان است که در واقع به جای والدین عمل می کنند. در این دوره رابطه کودک با همسالا ن نیز تغییر عمده ای می کند.

کودک از این به بعد از تنها بازی کردن یا تماشای بازی دیگران کمتر استقبال می کند و بیشتر دوست دارد که با کودکان دیگر ارتباط برقرار کند و در او تمایل به همکاری آشکار می شود. گروه همسالا ن نیز همچون خانواده می تواند در شکل گیری شخصیت کودک موثر باشد. همیشه مواردی برای تقلید و همانندسازی در گروه وجود دارد، ولی از سن دبستان به بعد، کودک بیشتر از مصاحبت همسالا ن لذت می برد. بیشتر کودکان در این سن از فعالیتی به فعالیت دیگر می پردازند و این کار برای آنها بسیار عادی است. نزاع بین کودکان بسیار کوتاه است وبه سرعت فراموش می شود. کودک مجبور است برای برقراری ارتباط با گروه هم سن، مرتب رفتار خود را مورد ارزیابی قرار دهد و رفتارهای مفید و موثر را در روابط با دیگران انتخاب کند و رفتارهای ناخوشایندی را که باعث طرد او و دوری دیگران می شود تکرار نکند. کودکان از حدود شش سالگی به بعد، در بازی با گروه همسالا ن قوانین و دستورهایی را می پذیرند و به آن احترام می گذارند که اگر در موارد عادی همان دستورها از طرف بزرگسالا ن صادر شود، آن اثر را ندارد و گاه مورد پذیرش قرار نمی گیرد.

1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :

تاسیس دبستان غیر انتفاعی

محل اجزا :

خیابان پادگان

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :

علافه به کودکان و نگهداری و آموزش آنها یکی از عوامل موثر در انتخاب این طرح بوده است ، در وحله دوم بررسی های مالی و اقتصادی و سود آور بودن این طرح و اینکه این طرح یکی از طرح هایی است که به سلامت روحی و روانی بالایی نیاز دارد و همچنین می تواند باعث پیشرفت وضعیت روحی افراد گردد از دیگر عوامل گرایش به این طرح بوده است

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :

این طرح یک طرح آموزشی است و آموزش و پرورش همیشه از مشاغل بسیار مفید در کشور بوده است و گرایش به آن علاوه بر سودآوری از وجهه اجتماعی بالایی برخوردار است

1 – 6  - وضعیت و میزان اشتغالزایی :

میزان اشتغالزایی طرح متغییر است ، ولی بعنوان پیشفرض 12 نفر در نظر گرفته شده است

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :

به کودکان اجازه دهید که هر قدر زمان برای یادگیری و تمرین مطلبی نیاز دارند صرف کنند؛ چرا که این زمان رابطه مستقیم با میزان یادگیری آن مطلب خواهد داشت.                 

همواره این سوال مطرح است که برای آموزش کامپیوتر به کودکان چه شخصی مناسب‌تر است؟ آیا خود ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم یا می‌بایست فردی متخصص آموزش وی را بر عهده گیرد؟

این نوع آموزش از جمله مواردی است که به تجربه کافی و صبر و حوصله زیاد نیازمند است. بسیاری از سوء تفاهم‌ها و برخوردها زمانی بروز می‌کنند که والدین توقعی بیش از توانایی فرزندشان دارند و مطالب آموزشی را با دیدگاه خود به آنها می‌آموزند، در حالی که لحن و حالت انتقال مطالب به کودکان نیازمند روندی خاص است.

در این مقاله انتظاراتی را که می‌توانیم از کودکان چهار، پنج و شش ساله داشته باشیم مطرح کرده و بیان می‌شود که نیاز آموزشی در این گروه سنی از چه طریق برآورده خواهد شد.

در این مقطع سنی کودکان مقاومت و لجبازی بیشتری نشان می‌دهند و نمی‌توانند به طور جدی مراحل آموزشی را طی کنند و باید توجه داشت که در این هنگام بازیگوشی کودک نوعی جلب توجه والدین و تقاضای محبت بیشتر از آنهاست، زیرا او نمی‌تواند به صورت مستمر و در حالتی خشک و جدی، سیل آموخته‌ها را به ذهن خود تحمل کند و به نوعی نیازمند وقفه در آموزش است.

آموزش کامپیوتر در سنین خردسالی تنها به صورت عملی و با استفاده از نرم‌افزارهای متناسب با سن آنها امکان پذیر است و همان گونه که در مقاله "کودکان از چه زمانی می‌توانند کار با کامپیوتر را آغاز کنند؟" (ماهنامه وب شماره ۸۳) بیان شد، به دلیل بروز واکنش حرکتی کودکان در این سنین می‌بایست آنها را به آموزش کامپیوتر در حالت دلخواه تشویق کرد تا آموخته‌های وی با تفنن همراه بوده و به صورت شهودی کسب شوند.

اگر فرزند شما تقاضای کمک می‌کند، بهتر است به او کمک کنید اما دقت کنید که آیا او به کمک شما نیاز دارد؟

به طور مثال اگر وی در کاری ساده‌ای که قبلاً تجربه کرده و انجام مجدد آن برایش دشوار نیست از شما کمک خواست، تسلیم نشوید، حتی اگر وضعیت را بدتر کند، زیرا در مدت کوتاهی او به کودکی تنبل و وابسته به شما تبدیل خواهد شد، ولی زمانی که علیرغم تلاش وی، عمل مورد نظر در کامپیوتر انجام نمی‌شود، با هدایت دست او و توضیح مرحله به مرحله عملیات به صورت آهسته این کار را به او بیاموزید و با وقفه‌ای کوتاه از او بخواهید که خود نیز آن را آزمایش کند.

مسئله دیگری که در آموزش کامپیوتر به کودکان باید مورد توجه قرار گیرد، این است که در انتقال مطالب ابداً عجله نکنید و نگران این نباشید که درسهایی را که برای یاد دادن در یک روز در نظر دارید به روز بعد منتقل کنید.

به کودکان اجازه دهید که هر قدر زمان برای یادگیری و تمرین مطلبی نیاز دارند صرف کنند؛ چرا که این زمان رابطه مستقیم با میزان یادگیری آن مطلب خواهد داشت.

به خاطر داشته باشید، زمانی که مهارت‌های کامپیوتر را به کودکی آموزش می‌دهید، ممکن است لازم باشد تا بارها موردی را تکرار کنید. در این مواقع می‌بایست گذری به مطالب دیگر زده و تمرکز بیش از حد او را از مورد گیج کننده به مورد دیگر معطوف کنید و پس از گذشت زمان اندکی مجدداً آن مطلب را برای وی بازگو کنید.

حتی اگر زمانی متوجه شدید که او نمی‌تواند مطلب مذکور را فرا گیرد، با اصرار بیش از حد میل و اشتیاق او را تضعیف نکرده و آموزش را به روز‌های بعد موکول کنید.

مهم‌ترین نکته‌ای که والدین باید به آن توجه کنند این است که فراگیری مهارت‌های مختلف کامپیوتر به کودکان، بخش اصلی آموزش آنها را تشکیل نمی‌دهد، بلکه بازی کردن جالب توجه‌ترین تجربه‌ایست که آنها می‌توانند در مورد کامپیوتر داشته باشند، بنابراین تا هنگامی که این شوق در آنها وجود دارد و با انجام بیش از حد آن به خود آسیب نمی‌رسانند، آنها را آزاد بگذارید تا با انجام بازی‌ها دید خود را نسبت به کامپیوتر و دنیای مجازی بیشتر کرده و همین طور مهارت‌های دست خود را نیز افزایش دهند. این امر سبب می‌شود که در آینده حتی در مقابل دشوارترین مباحث کامپیوتر از خود اشتیاق کافی برای آموختن بروز دهند.

در مورد کامپیوتر تشویق و تحسین کودک راه مناسبی برای آموزش مهارت‌هاست؛ کودک نیاز به راهنمایی‌های شما و تمرین بیشتر دارد ولی باید صبر کنید و حوصله داشته باشید تا به نتایج مطلوب برسید.

تا سن شش سالگی کودکان می‌توانند مهارت‌های پایه را بر مبنای بازی کردن فراگیرند؛ بنابراین ضمن استفاده از نرم‌افزار‌های آموزشی مبتنی بر بازی، خود نیز دارای بیانی خلاق باشید تا او از آنچه مجبور به فراگیریش است، خسته نشود.

اغلب والدین امروزی احساسات خود مانند اضطراب، نگرانی، عجله و غیره را در رفتار با کودکان منعکس می‌سازند. بنابراین دقت داشته باشید که در هنگام آموزش کامپیوتر به کودکان یا خود را به طور کامل کنترل کرده و یا این آموزش را به زمانی موکول کنید که آرامش کافی در شما وجود دارد.

در آخر لازم به ذکر است که موارد گفته شده تنها بخشی از نکات مورد توجه در آموزش کامپیوتر به کودکان است و باید توجه داشت که بهترین حالت آموزش تنها زمانی رخ می‌دهد که فردی متخصص و با حوصله، تدریس کامپیوتر را به گروهی از کودکان انجام دهد؛ زیرا کامپیوتر از جمله ابزارهایی است که کار گروهی در کودکان را تقویت کرده و خود نیز در این حالت بیشترین بازدهی را خواهد داشت.