طرح توجیه فنی، مالی، اقتصادی تولید سمنت پلاست

خلاصه طرح:

نوع تولید طرح: تولید سمت پلاست

ظرفیت 27500 متر مربع در یک شیفت کاری و 275 روز در سال

کاربردهای محصول:

کف پوش نما دیوار کف پوش خیابان و پیادهرو، تزیین نما در خیابان و پیادهروها

محصولهای رقیب:

موزائیک سرامیک کاشی سنگ کف پوشها و دیوار پوششهای کاملاً پلاستیکی

مشخصات اجرایی طرح:

1 زمین مورد نیاز:           1200متر مربع

2 ساختمانها:                            312 متر مربع

3 ارزش ماشین آلات:        435000 هزار ریال

4 برق مورد نیاز:            45 کیلووات

5 تأسیسات عمومی طرح: برق رسانی با هزینهای در حدود 129000هزار ریال و آب رسانی با

هزینه 26500هزار ریال

6 سرمایه گذاری ثابت طرح:                         1939046 هزار ریال

7 سرمایه در گردش طرح:                            127498/5هزار ریال

8 کل سرمایه گذاری طرح:                           2735436/5 هزار ریال

9 تسهیلات بانکی مورد نیاز:                          1523006/6هزار ریال

قیمت تمام شده محصول                              54653 ریال هر مترمربع

قیمت فروش محصول در شرایط رقابت   70000ریال هر مترمربع

نرخ برگشت سرمایه                                                    27درصد

مدت بازپرداخت کل سرمایه گذاری                          3/7 سال

نقطه سربسر طرح                                                     54 درصد

نسبت ارزش افزوده طرح به فروش کل حدود    48/40 درصد

نسبت ارزش افزوده به کل سرمایه گذاری حدود  45/84درصد

کارکنان مورد نیاز طرح                                             6نفر

مقدمه

سمنت پلاست را میتوان در زمره سنگ های مصنوعی به شمار آورد. روش تولید این

محصول بسیار شبیه به روش تولید موزاییک معمولی میباشد ولی به دلیل تفاوتهای روش

تولید و مواد اولیه متفاوت و مهمتر از همه کابردهای گوناگون این محصول با توجه به نوع

قالبها از جمله دیوار پوش و سنگ نما؛ با کمی اغماض میتوان سمنت پلاست را سنگ

مصنوعی دانست. به همین دلیل و به دلیل اینکه این محصول به تازگی در کشور تولید

میشود کد آیسیک و تعرفه گمرکی برای آن وجود ندارد و از کد سنگ مصنوعی استفاده

میشود.

استفاده از سنگ و کاربردهای آن در طول تاریخ تغییرات زیادی کرده است و پتانسیلهای

اقتصادی آن نیز دائما تغییر کرده است .سنگ در عصر حجر ابزاری برای دفاع و شکار

بوده بعدها از آن ظروف نگهداری و طبخ غذا درست کردهاند و در دوران امپراتوریها

مجسمه سنگی و ستونهای زیبا نماد و عظمت و قدرت شدند امروزه سنگ جزیی مهم از

هر ساختمانی است .استفاده از پلاک سنگ برای نمای ساختمان در کشور از زمانهای

قدیم رواج داشته است .اما استفاده وسیع و فراگیر آن در کشور حدود 50 سال پیش با

ورود اولین کارخانه ماشینی تولید پلاک سال 1317 با ورود یک خط کامل آلمانی توسط

آستان قدس رضوی در مشهد رواج یافت.

صنعت سنگ در دنیا جز در دورۀ رکود عمیق اقتصاد جهانی در اواخر دهه 1930  ،

همواره سیر رشد و تحول را طی کرده است .ارزش افزوده سنگهای فرآوری شده تزیینی

و نما در مقایسه با سایر بخشهای تولیدی آن در سالهای اخیر رشدقابلتوجهی داشته و

فعالیتهایی نظیر برش، ساب و صیقل و فعالیتهای جانبی دیگر، مشاغل بسیاری را در دنیا

ایجاد وپشتیبانی کرده است.

ارزش محصول نهایی فرآوری شده سنگ، حدود شش برابر محصول خام آن است و

تقریبا تًمامی هزینه های مراحل اکتشاف، استخراج، تولید و فرآوری آن را پوشش میدهد

و درآمدهای قابل توجهی برای سرمایه گذاران و فعالان در این رشته به بار می آورد.

پیشرفت صنعت سنگ در جهان، مدیون چند عامل است که عبارتند از :پراکندگی ذخایر در

دنیا، آماده مصرف بودن سنگ پس از استخراج و سرمایه گذاری محدود برای این صنعت

در قیاس با دیگر محصولات طبیعی.

در همین حال، کیفیت طبیعی فرآوردههای سنگهای تزیینی و نما و جلوههای زیبای سنگ

از علل رشد این صنعت در جهان و پایداری تقاضا برای آن بوده است.

تا پیش از این اروپا مرکز تولید، فرآوری و تجارت جهانی سنگهای تزیینی و نما بود، اما

این تمرکز اکنون حدودی برهم خورده که از پراکندگی ذخایر سنگهای تزیینی و نما و

کشف ذخایر مهم آن در کشورهای درحال توسعه تا حدودی نشأتگرفته است.

وضعیت سنگ در ایران

از زمانهای قدیم سنگ بصورت دست تراش زیر بنا پله و ستون و سر درب و غیره با

ضخامت های حدود 15 سانتیمتر استفاده می شد و اگر نیاز به ضخامت کمتر بود بعضی

از سنگها را با اره دو سر چوب بری برش می دادند تا اینکه بعد از سال 1300 که

ساختمانهای بزرگ دولتی در تهران بنا شد صنعت سنگ هم در ایران شکل گرفت و

دستگاههای اره سنگ بری با تیغه های فولادی و مصرف کوارتزیت یکی پس از دیگری

در کارخانجات نصب شدند و شروع به تولید کردند اولین دستگاه برش سنگ که یک نوع

اره با تیغه های آهنی بود و با پودر سیلیس کار می کرد بنام اره گلی معروف است

ظاهراً در حدود 1307 یعنی نزدیک به هفتاد سال قبل همزمان با شروع عملیات ساختمانی

کاخ مرمر ساخته شد و در منطقه نازی آباد تهران نصب گردید . از فشار وزنه هایی که

به دستگاه آویزان می شد جهت برش استفاده می گردید . دومین کارخانه از همین نوع

مدت کوتاهی پس از آن در مشهد نصب شد در حوالی سال 1312 شخصی بنام

گلداسمیت یک دستگاه اره جهت تهیه سنگ مورد نیاز ساختمان بانک ملی شعبه بازار که

در دست احداث بود در محل نصب می کند . همچنین شرکت اشکودا یک دستگاه اره

مشابه جهت تامین سنگ ساختمان دادگستری نصب می نماید . دستگاههای مزبور پس از

اتمام عملیات ساختمانی برچیده می شوند . در سال 1320 آقای گلداسمیت با یک نفر

ایرانی اره جدیدی در منطقه جوادیه تهران نزدیک پل راه آهن راه اندازی می نماید

همزمان کارخانه نازی آباد اره خانه خود را تا 11 دستگاه توسعه می دهد . پس از آن در

سال 1327 یک واحد دیگر در منطقه میدان ژاله تهران راه اندازی می شود . در سال

1342با سیستم جدیدی که طراحی شده است برای اره ها پایه های چدنی ساخته می

شود و سیستم وزنه ای به محور پیچی تبدیل می گردد که هم اکنون نیز بصورت تکمیل

شده از آن استفاده می شود . بغیر از دستگاههای برش وضع مابقی وسایل و یا

دستگاههای این صنعت سیر تکاملی آنها نیز به همین صورت بود اوائل کار برای ساب

دادن سنگ از شیلنگ مخصوصکه در بالای آن سنگ سمباده نصب شده بود استفاده می

گردید . این دستگاه بصورت ویبراتور کار میکرد و سنگ را می سائید . برای تهیه پلاک

سنگ از فرز دستی که با دیسک آهنی کار می کرد استفاده می شد . بغیر از مشکلات

مراحل تولید , مسایل جنبی در قسمتهای خدماتی وجود داشت که عملیات را دشوار تر

می ساخت از آن جمله تخلیه سنگ از کامیون بود که در محوطه کارخانه با استفاده از

غلطک و دیلم انجام می گرفت و سنگ به پایین پرتاب می شد . تا اینکه در حدود 1340

یکی از کارخانجات سنگ بری یک دستگاه جرثقیل دروازه ای از خارج وارد و نصب می

نماید . در همین سال و با نصب چر ثقیل دروازه ای اولین اره 60 تیغه خارجی که از

پودر کوارتز استفاده می کرد نصب شد و مورد بهره برداری قرار گرفت . سپس تا حدود

سال 1345 تولید سنگ به همین نحو ادامه داشت و پس از آن اولین اره سنگ بری که با

تیغه های الماسه کار می کرد از خارج خریداری و نصب گردید و راه برای تولید انبوه

سنگ بازشد . البته در خارج از کشور حدود پانزده سال قبل از آن برش با تیغه های

الماسه متداول شده بود. تا پایان سال 1342 جمعاً حدود 10 واحد سنگ بری در کشور

وجود داشت که از این تعداد یکی در مشهد , یکی در اصفهان و مابقی در تهران نصب

شده بود طی حدود 25 سال گذشته تعداد واحدهای سنگ بری بیش از دویست برابر شده

اند که شاید در کمتر صنعتی چنین رشدی صورت گرفته باشد . در حال حاضر در ایران

حدود 2400 کارخانه سنگ بری با 5000 ماشین برش اره و قله بر و تولید روزانه 200

هزار متر مربع و با نیروی اشتغال یکصد هزار نفر در حال فعالیت می باشند .این تعداد

کارخانه با تولید سالیانه 50 میلیون متر مربع سنگ قادرند علاوه بر تامین نیازهای داخلی

کشور مقادیر قابل توجهی از تولید خود را به کشور دیگر صادر کنند.