خلاصه طرح:
موضوع طرح:
احداث باغ پسته ( به مساحت 100 هکتار )
دستگاه صادره کننده مجوز:
وزارت جهاد کشاورزی
ظرفیت اسمی تولیدات:
100
هکتار
نوع تولیدات:
پسته
تعداد شاغلین:
14
نفر
مشخصات سرمایه گذاری طرح:
سرمایه گذاری کل طرح:
2903/24
سرمایه گذاری ثابت:
2775/15
سرمایه در گردش:
128/09
درآمد سالیانه:
3464/50
درآمد سالیانه:
6392/00
میلیون ریال
میلیون ریال
میلیون ریال
میلیون ریال میلیون ریال
(براساس متوسط درآمد فروش 10 ساله)
(براساس حداکثر تولید)
توضیح: از آنجا که باردهی درخت پسته از سال ششم به بعد می باشد لذا محاسبات شاخصهای مالی براساس متوسط درآمد 10
ساله فروش در زمان باردهی محصول می باشد و بازگشت سرمایه پس دوران باردهی خواهد بود.
سود ویژه:
1780/34
سود ویژه:
4649/29
میلیون ریال میلیون ریال
(براساس متوسط درآمد فروش 10 ساله)
(براساس حداکثر تولید)
دوره بازگشت سرمایه:
1/5
سال
(براساس متوسط درآمد فروش 10 ساله)
نرخ بازدهی سرمایه:
64/6%
درصد
(براساس متوسط درآمد فروش 10 ساله)
مقدمه:
درخت پسته معمولی(ایرانی) با نام علمی Pistacia vera منشاء ایرانی داشته و در شمال شرقی کشور حوالی سرخس بصورت جنگلهای انبوه دیده می شود و نام علمی آن نیز از واژه فارسی پسته گرفته شده است.
کتیبه های یونانی و تواریخ موید ایین مطلبند که کاشت درخت پسته و استفاده از محصول آن از حدود چهار هزار سال پیش در ایران مرسوم بوده است.
مشخصات گیاه شناسی:
درخت پسته گیاهی است دو پایه یعنی گلهای نر و ماده جدا از یکدیگر و روی دو درخت مجزا قرار گرفته اند و تلقیح گلهای ماده بوسیله باد انجام می شود. ریشه درخت پسته محوری و عمودی است و تا عمق بیش از دو متر در داخل خاک فرو می رود. قدرت تولید ریشه فرعی در درخت پسته خیلی ضعیف است و چنانچه انتهای ریشه اصلی قطع شود,
قبل از تولید ریشه فرعی, درخت در اثر نرسیدن آب و مواد غذایی کافی خشک شده و از بین می رود زیرا ریشه های موئین (تارهای کشنده) در انتهای ریشه قرار دارند. بهمین علت اغلب سعی می شود که بذر پسته در محل اصلی کاشته شود تا احتیاجی به جابجائی نباشد چرا که در تغییر محل نهال پسته, حدود %60 از نهالهای جوان خشک می شوند. به دلیل طویل شدن ریشه که می تواند به اعماق زمین فرورفته و خود را به منطقه همیشه مرطوب زمین برساند و جذب آب نماید, مقاومت این درخت در برابر کم آبی و خشکی خیلی زیاد است.
آب و هوا:
درخت پسته به سرمای شدید زمستان و گرمای زیاد تابستان مقاوم است و از این نظر شباهت زیادی به درخت انگور دارد, بطوریکه پسته نیز مانند انگور سرمای 20 درجه زیر صفر و40 درجه بالای صفر را بدون هیچگونه خسارت و صدمه ای تحمل می نماید.
درخت پسته با زمین مرطوب سازگاری ندارد, رطوبت زیاد در خاک باعث ایجاد بیماری و پوسیدگی یقه درخت می شود که نهایتاُ منجر به خشک شدن درخت می گردد.
خاک:
بهترین خاکها برای کاشت درخت پسته, خاکهای لیمونی سبک یعنی خاکهای شنی - رسی می باشد. در اراضی سبک مصرف کود برای برداشت محصول مناسب, زیاد بوده ولی در اراضی رسی سنگین که رطوبت را به مقدار زیاد و برای مدتی طولانی در خود نگاه می دارند, کاشت این گیاه نتیجه رضایت بخشی نمی دهد و مقدار محصول چندان قابل توجه نخواهد بود.
درخت پسته تا اندازه ای نسب به شوری خاک بردبار است و این بردباری, باعث گردیده که برخی از باغداران به غلط تصور کنند که نمک برای ادامه حیات و رشد و نمو این درخت لازم است تا جائیکه در بعضی از اراضی غیر شور, اقدام به افزودن نمک به خاک ویا آب آبیاری, به عنوان کود می نمایند. در حالیکه ثابت شده است که پسته در اراضی فاقد نمک بخوبی روییده و محصول زیاد و رضایتبخشی نیز تولید می کند.
کود:
درخت پسته احتیاج به کود فراوان دارد و کود دامی به تنهائی نمی تواند رفع احتیاجات درخت پسته را از حیث مواد غذائی مورد نیاز بنماید. بطور کلی میزان کود شیمیائی مورد نیاز برای هر هکتار باغ پسته, 250 تا500 کیلوگرم کود فسفاته می باشد که در دو نوبت (یکی در اسفند ماه و دیگری در خرداد ماه) به زمین اضافه می شود.
آبیاری:
بطوریکه قبلاُ نیز گفته شد, درخت پسته گیاهی است مقاوم به خشکی, و لیکن این نکته را باید مد نظر داشت که مقاومت زیاد درخت پسته دلیل آن نیست که در آبیاری و سایر مراقبتهای لازم از باغ کوتاهی گردد. هر چقدر مراقبت از درخت کامل تر و تعداد دفعات آبیاری مرتب تر باشد, مقدار مرغوبیت محصول پسته نیز زیادتر خواهد بود.
در خصوص تعداد دفعات آبیاری, روش زیر مناسب بنظر می رسد: در دو یا سه سال اول کاشت نهال یا بذر هر 7 تا 10
روز یک مرتبه آبیاری می کنند. از سال سوم تعداد دفعات آبیاری را کم کرده تا در موقع بهره برداری (سال پنجم به بعد) آن را به ماهی یک مرتبه می رسانند.
هرس:
هرس درخت پسته مسن و بارده مرسوم نمی باشد, باغداران فقط به حذف شاخه های خشک اکتفا می کنند. در پاره ای از مراکز تولید پسته, این هرس را در فصل پائیز انجام می دهند تا بتوانند شاخه خشک را از تر تشخیص دهند.
برداشت:
جمع آوری محصول پسته به دو طریق انجام می گیرد. یکی تکان دادن شاخه های باردار بوسیله چوبهای بلند و دیگری چیدن و قطع کردن خوشه های میوه با دست.
روش اول بدترین راه برداشت محصول می باشد, چرا که میوه پسته همیشه بر روی شاخه های دو ساله یعنی شاخه ای که سال قبل روی درخت ظاهر شده قرار دارد و بازدن چوب برای ریختن پسته, شاخه های جوان که حامل میوه سال بعد خواهند بود شکسته و از بین می روند و بدین علت مقدار محصول سال بعد خیلی کم خواهد بود.
طریق دوم, برداشت محصول به روش جدا کردن خوشه از درخت بوسیله دست می باشد. این طریقه بهترین راه برداشت محصول می باشد چون هیچگونه آسیبی به درخت و شاخه های آن وارد نمی آید. برای چیدن میوه به این ترتیب, بهتر است از نردبان استفاده شود, بخصوص نردبانهای دو طرفه مخصوص برداشت میوه که مانع از صدمه دیدن درخت بر اثر بالا رفتن کارگر از درخت می شود.
-1 سرمایه گذاری ثابت طرح
-1-1 زمین محل اجرای طرح:
| متراژ زمین |
قیمت واحد |
قیمت کل |
|
| (ریال) |
(میلیون ریال) |
|
| |
|
| 1000000 |
0 |
0 |
|