پروژه کارآفرینی شرکت ساختمانی با مسئولیت محدود

فصل اول

 معرفی طرح

فصل اول - معرفی طرح

1-2-مشخصات محصول

- نام و کاربرد محصول:

ایجاد  شرکت های ساختمانی با مسئولیت محدود ،با زمینه فعالیت  انجام فعالیت ها و پروژه های ساختمانی به صورت پیمانکاری و پروژه ای .

تشریح مختصر فرایند

پیاده سازی انواع فعالیت های ساختمانی در سطوح مختلف

فصل دوم

 تعیین ظرفیت

فصل دوم – تعیین ظرفیت :

2-2-تعیین ظرفیت انجام فعالیت

-3-برآورد میزان مصرف مواد اولیه و قطعات خریدنی برای هر پروژه

توجه : برآورد میزان مواد اولیه مصرفی در شرکت های ساختمانی با توجه به پروژه در دست اقدام

متغییر میباشد ، لذا از درج رقم و محاسبه مقدار در این قسمت خودداری می نمائیم .

فصل پنجم : شرح فرآیند :

پیشگفتار :

شرکت با مسئولیت محدود شرکتى است که بین دو یا چند نفر براى امور تجارتى تشکیل شده و هریک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد - فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.                 

در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و اِلاّ آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنى محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.                 

اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ‌یک از شرکاء باشد والا شریکى که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنى را خواهد داشت(۱) .               

(۱) در مورد ممنوعیت شرکت‌ها از گذاشتن اسامى خارجى به زیرنویس تبصرهٔ مادهٔ  (۴) لایحه قانونى اصلاح قسمتى از قانون تجارت مراجعه شود.                   

شرکت با مسئولیت محدود وقتى تشکیل مى‌شود که تمام سرمایه نقدى تأدیه و سهم‌الشرکه غیر نقدى نیز تقویم و تسلیم شده باشد.                        

در شرکت‌نامه باید صراحتاً قید شده باشد که سهم‌الشرکه‌هاى غیرنقدى هرکدام به چه میزان تقویم شده است.

شرکاء نسبت به قیمتى که در حین تشکیل شرکت براى سهم‌الشرکه‌هاى غیرنقدى معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنى دارند.                

مرور زمان دعاوى ناشى از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است(۱) .   

(۱) شوراى نگهبان طى نظریه شمارهٔ  ۷۲۵۷  مورخ  ۲۷/۱۱/۱۳۶۱  در زمان اعتبار قانون آئین دادرسى مدنى مصوب  ۱۳۱۸، مرور زمان مذکور در مواد  (۷۳۱) به‌بعد قانون مزبور را به‌شرح زیر مخالف موازین شرع تشخیص داده است:                      

مواد  ۷۳۱  قانون آئین دادرسى مدنى به‌بعد در مورد مرور زمان در جلسه فقهاى شوراى نگهبان مطرح و مورد بحث و بررسى قرار گرفت و به‌نظر اکثریت فقهاى شور، مواد مزبور که مقرر مى‌دارد پس از گذشتن مدتى (ده سال، بیست سال، سه سال، یک سال و غیره) دعوى در دادگاه شنیده نمى‌شود مخالف با موازین شرع تشخیص داده شد.              

هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد  ۹۶  و  ۹۷  تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکاء در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان ندارند.

اگر حکم بطلان شرکت به استناد مادهٔ قبل صادر شود شرکائى که بطلان مستند به عمل آنها است و هیئت نظار و مدیرهائى که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن سرکار بوده و انجام وظیفه نکرده‌اند در مقابل شرکاء دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناً مسئول خواهند بود.

مدت مرور زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب بطلان است.                  

سهم‌الشرکه شرکاء نمى‌تواند به‌شکل اوراق تجارتى قابل انتقال اعم از با اسم یا بى‌اسم و غیره درآید. سهم‌الشرکه را نمى‌توان منتقل به غیر نمود مگر با رضایت عده‌اى از شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آنها بوده و اکثریت عددى نیز داشته باشند.                      

انتقال سهم‌الشرکه به‌عمل نخواهد آمد مگر به‌موجب سند رسمی.               

شرکت با مسئولیت محدود به‌وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکاء یا از خارج براى مدت محدود یا نامحدودى معین مى‌شوند اداره مى‌گردد.

مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را براى نمایندگى و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد هر قرارداد راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان‌لم‌یکن است.                        

تصمیمات راجعه به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود - اگر در دفعه اولى این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکاء مجدداً دعوت شوند در این‌صورت تصمیمات به اکثریت عددى شرکاء اتخاذ مى‌شود اگر چه اکثریت مزبور داراى نصف سرمایه نباشد. اساسنامه شرکت مى‌تواند ترتیبى برخلاف مراتب فوق مقرر دارد.  

هریک از شرکاء به نسبت سهمى که در شرکت دارد داراى رأى خواهد بود مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگرى مقرر داشته باشد.                   

روابط بین شرکاء تابع اساسنامه است - اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصى نباشد تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکاء به‌عمل خواهد آمد.               

هر شرکت با مسئولیت محدود که عده شرکاء آن بیش از دوازده نفر باشد باید داراى هیئت نظار بوده و هیئت مزبور لااقل سالى یک مرتبه مجمع عمومى شرکاء را تشکیل دهد.

هیئت نظار باید بلافاصله بعد از انتخاب شدن تحقیق کرده و اطمینان حاصل کند که دستور مواد  ۹۶  و  ۹۷  رعایت شده است.                  

هیئت نظار مى‌تواند شرکاء را براى انعقاد مجمع عمومى فوق‌العاده دعوت نماید مقررات مواد  ۱۶۵  - ۱۶۷  - ۱۶۸  - ۱۷۰  در مورد شرکت‌هاى با مسئولیت محدود نیز رعایت خواهد شد.                

شرکاء نمى‌توانند تبعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آراء.                 

هر تغییر دیگرى راجع به اساسنامه باید به اکثریت عددى شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به‌عمل آید مگر اینکه در اساسنامه اکثریت دیگرى مقرر شده باشد.                   

در هیچ‌ مورد اکثریت شرکاء نمى‌تواند شریکى را مجبور به ازدیاد سهم‌الشرکه خود کند.                      

مفاد مادهٔ  ۷۸  این قانون راجع به تشکیل سرمایه احتیاطى در شرکت‌هاى با مسئولیت محدود نیز لازم‌الرعایه است.                  

شرکت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل مى‌شود:                

- در مورد فقرات  ۱-۲-۳  مادهٔ  ۹۳                      

- در صورت تصمیم عده‌اى از شرکاء که سهم‌الشرکه آنها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد(۱) .        

(۱) نظریه مورخ  ۳۰/۹/۱۳۴۴  ا.ح.ق:                       

اما در مورد اکثریت مجمع عمومى مذکور در مادهٔ  ۲۱۳  قانون تجارت اگرچه مادهٔ  ۱۰۶  قانون تجارت مى‌گوید که تصمیمات راجعه به شرکت با مسئولیت محدود باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود و بعد هم مقرر داشته است که اساسنامه شرکت مى‌تواند ترتیبى برخلاف مراتب فوق مقرر دارد ولى چون غرض از مجمع عمومى مذکور در مادهٔ  ۲۱۳  قانون تجارت به لحاظ اینکه به انتخاب مدیران تصفیه مبادرت مى‌ورزد مجمع عمومى فوق‌العاده مى‌باشد و تصمیمات مجمع عمومى فوق‌العاده برطبق مادهٔ  ۱۱۱  قانون تجارت به اکثریت عددى شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه را دارا باشند به‌عمل مى‌آید و چون شریک مزبور فقط نُه چهاردهم سرمایه را که کمتر از سه‌چهارم سرمایه است دارا مى‌باشد بنابراین چنین شریکى به تنهائى واجد اکثریت مجمع عمومى مذکور در قسمت اخیر مادهٔ  ۲۱۳  نبوده و نمى‌تواند خود را با شخص دیگرى که جزء شرکاء نمى‌باشد مدیر تصفیه قرار دهد.   

- در صورتى‌که به واسطه ضررهاى وارده نصف سرمایه شرکت از بین رفته و یکى از شرکاء تقاضاى انحلال کرده و محکمه دلایل او را موجه دیده و سایر شرکاء حاضر نباشند سهمى را که در صورت انحلال به او تعلق مى‌‌گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج کنند.                   

- در مورد فوت یکى از شرکاء اگر به‌موجب اساسنامه پیش‌بینى شده باشد.  

اشخاص ذیل کلاهبردار محسوب مى‌شوند:              

- مؤسسین و مدیرانى که برخلاف واقع پرداخت تمام سهم‌الشرکه نقدى و تقویم و تسلیم سهم‌الشرکه غیرنقدى را در اوراق و اسنادى که باید براى ثبت شرکت بدهند اظهار کرده باشند.                        

- کسانى که به‌وسیله متقلبانه سهم‌‌الشرکه غیرنقدى را بیش از قیمت واقعى آن تقویم کرده باشند.                   

- مدیرانى که با نبودن صورت دارائى یا به استناد صورت دارائى مزور منافع موهومى را بین شرکاء تقسیم کنند.

مدیران شرکت

            تصمیمات شرکاء  

            هیئت نظاره و وظایف آن    

            انحلال شرکت    

شرکت با مسؤولیت محدود، به شرکتى گفته مى‌شود که بین دو یا چند نفر شریک براى انجام امور تجارتى تشکیل مى‌گردد و مسؤولیت هر یک از شرکاء به میزان سهم‌الشرکه‌اى مى‌باشد که در شرکت دارند. به این معنى که اگر به دلایلى سرمایه شرکت از بین رفت و شرکت مبلغى بدهکار گردید، شرکاء به همان مقدار سرمایه خود (سهم‌الشرکه) مسؤول پرداخت آن مى‌باشند و بیشتر از میزان سرمایه در قبال بدهکاران مسؤولیتى ندارند. به این جهت مسؤولیت شرکاء در این شرکت مانند مسؤولیت شرکاء شرکت‌هاى سهامی، مى‌باشد. منتهى مانند سایر شرکت‌ها باید داراى اساسنامهبوده و به ثبت هم برسد. براى تأسیس شرکت مزبور چند نکته حائز اهمیت است:                     

۱. در این شرکت ممکن است قسمتى از سرمایه به‌طور نقدى و قسمتى به صورت آورده غیر نقدى باشد. بدیهى است سرمایه نقدى باید به حساب بانکى شرکت واریز شود و سرمایه غیر نقدى به مسؤولین شرکت تسلیم و از لحاظ میزان ارزش آن ارزیابى و محاسبه گردد.              

۲. عبارت با مسؤولیت محدود قبل یا بعد از اسم شرکت باید قید شود و اسم شرکت با اسم هیچ یک از شرکاء همراه نباشد تا با شرکت تضامنى اشتباه نشود و براى شرکاء مسؤولیت تضامنى به‌وجود نیاید.                      

۳. سهم‌الشرکه شرکاء قابل انتقال به غیر نیست مگر این که اکثریت شرکائى که حداقل سه چهارم سرمایه هم متعلق به آنها باشد، در این خصوص موافقت کرده باشند.                      

گرچه در ماده  ۹۴  قانون تجارت تصریح گردیده که شرکت‌هاى با مسؤولیت محدود براى امور تجارتى تشکیل مى‌شوند. اما در عمل و در عرف مشاهده مى‌گردد که این شرکت‌ها براى امور خدماتى و تأسیساتى و یا سایر امور هم تأسیس مى‌شوند. همان‌طورى که در روزنامه رسمى نمونه‌هاى زیادى از این قبیل شرکت‌ها که به ثبت رسیده است مشاهده مى‌شود.                     

مدیران شرکت           

هر شرکت با مسؤولیت محدود به‌وسیله مدیرانى که از بین شرکاء (ماده  ۱۰۴  قانون تجارت) و یا از خارج براى مدت مشخص و یا نامحدودى تعیین مى‌شوند اداره مى‌گردد و کلیه اختیاراتى که براى شرکت لازم است براى نمایندگى و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه شرکت براى اداره آن ترتیب دیگرى تعیین شده باشد. بنابراین اگر در اساسنامه اختیارات مدیران محدود نشده باشد هر قراردادى که موجب محدودیت آنها بشود، در مقابل اشخاص ثالث باطل و بى‌اثر خواهد بود.               

تصمیمات شرکاء         

تصمیمات شرکاء درباره شرکت زمانى رسمیت داشته و معتبر است که اکثریت شرکائى که لااقل نصف سرمایه شرکت متعلّق به آنها است موافقت نموده باشند. و اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نگردید باید دوباره تمام شرکاء دعوت بشوند در این صورت هر گونه تصمیمى که اکثریت عددى شرکاء بگیرند معتبر خواهد بود هر چند داراى نصف سرمایه شرکت نباشند. لازم به توضیح است که روابط بین شرکاء تابع اساسنامه شرکت است و اگر در اساسنامه در خصوص تقسیم نفع و ضرر ترتیب خاصى پیش‌بینى نشده باشد، تقسیم نفع و ضرر به نسبت سرمایه شرکاء خواهد بود.               

هیئت نظاره و وظایف آن      

برابر ماده  ۱۰۹  در صورتى‌که شرکاء شرکت با مسؤولیت محدود بیش از دوازده نفر باشند باید داراى هیئت نظاره بوده که در حقیقت همان هیئت بازرسى یا بازرسان شرکت مى‌باشند و حداقل هر سال یک مرتبه باید مجمع عمومى شرکاء را تشکیل دهند. و مهمترین وظایف هیئت نظاره به قرار زیر است:                  

۱. پس از انجام انتخابات هیئت مزبور ضمن تحقیق باید اطمینان حاصل نماید که                 

- سهم‌الشرکه نقدى شرکت تسلیم گردیده است.                     

- سرمایه غیرنقدى شرکت تقویم و تسلیم شده است.                

۲. در صورتى‌که براى انجام امر یا امورى تشکیل مجمع عمومى فوق‌العاده ضرورت داشت باشد هیئت نظاره باید از اعضاء مجمع دعوت نماید.                

۳. در صورتى‌که لازم باشد هیئت نظاره مى‌تواند مجمع عمومى فوق‌العاده را دعوت نماید.                   

انحلال شرکت    

شرکت با مسؤولیت محدود در موارد زیر منحل مى‌گردد.                        

۱. در صورتى‌که موضوعى که شرکت براى انجام آن تشکیل گردیده انجام شده باشد و یا اینکه انجام آن غیر ممکن باشد.             

۲. در صورتى‌که مدت شرکت خاتمه یافته باشد مثلاً شرکت براى مدت ده سال تشکیل شده و آن مدت منقضى گردیده و درباره تمدید آن اقداماتى به‌عمل نیامده باشد.                       

۳. در صورتى‌که شرکائى که بیش از نصف سرمایه متعلق به آنها باشد رأى به انحلال شرکت بدهند.                 

۴. هر گاه شرکت ورشکست شده باشد.                      

۵. در صورت فوت یکى از شرکاء مشروط بر اینکه در اساسنامه تصریح شده باشد.     

هر گاه نصف سرمایه شرکت از بین رفته باشد و یکى از شرکاء تقاضاى انحلال نموده لیکن سایرین راضى نبوده و حاضر به تأدیه سهم او نباشند و دادگاه دلائل او را موجه بداند.

ورشکستگی شرکت های با مسئولیت محدود :

نظر به اینکه در شرکت‌هاى با مسؤولیت محدود هرگاه شرکت داراى قروضى باشد شرکاء هیچ‌گونه مسؤولیتى در قبال آنها ندارند زیرا مسؤولیت هر شریک تا میزان همان سرمایه‌اى مى‌باشد که به شرکت سپرده است و بیشتر از آن مسؤولیتى ندارد.                   

بنابراین در صورتى‌که شرکت با مسؤولیت محدود هم دچار توقف گردد مدیر یا مدیران با توجه به قسمت اول ماده  ۴۱۲  قانون تجارت باید صورت کلیه اموال شرکت را اعم از منقول و غیرمنقول و وجوه نقد و اسناد و مدارک مربوطه مانند برات و چک و سفته و غیره را جمع‌آورى نموده و ضمن تصریح به مطالبات و تعهدات شرکت به‌انضمام دفاتر مربوطه به دادگاه محلى که شرکت در آنجا قرار دارد ارائه نمایند و تا زمان صدور حکم ورشکستگى درباره حفظ اموال هر اقدامى که لازم باشد انجام دهند.