خلاصه طرح
(جداول در فایل اصلی موجود است)
فصل اول
معرفی محصول (چسب طبی
معرفی محصول
۱-۱- نام و کد محصول : ]۱[
ساخت و مصرف چسب از گذشته رایج بوده است. در قدیم، از موادی چون قیر و صمغ درختان به عنوان چسب استفاده میکردند. در تمام قرون گذشته و همچنین قرن نوزدهم چسبها منشأ حیوانی و یا گیاهی داشتهاند. چسبهای حیوانی به طور عمده بر مبنای کلوﮊن مامالیامMammaliam بودند که پروتئین اصلی پوست، استخوان و رگ و پی است و چسبهای گیاهی از نشاسته و دکسترین دانههای گندم، سیب زمینی و برنج تهیه میشدند
انواع چسب ها
الف) چسبهایی که توسط واکنش شیمیایی سخت میشوند
چسب های اپوکسیدی:
اپوکسیدها، بهترین نوع چسبهای شناخته شده ساختمانی هستند و بیشترین کاربرد را دارند. رزین
اپوکسی که اغلب در حالت معمول استفاده میشود، معمولاﹰ دی گیلیسریل اتر بیس فنل نامیده میشود و به وسیله واکنش نمک سدیم از بیس فنل A با اپیکلروهیدرین ساخته میشوند. آمینهای آروماتیک و
آلیفاتیک به عنوان عامل سختکننده استفاده میشوند. این چسبها به چوب، فلزات، شیشه، بتن، سرامیکها و پلاستیکهای سخت به خوبی میچسبند و در مقابل روغنها، آب، اسیدهای رقیق، بازها و اکثر حلالها مقاوم هستند. بنابراین کاربرد بیشتری در چسباندن کفپوشهای وینیلی در سرویسها و مکانهای خیس و
به سطوح فلزی دارند.
چسب های فنولیک برای فلزات:
وقتی که فنل با مقدار اضافی فرمالدئید تحت شرایط بازی در محلول آبی واکنش کند، محصول که تحت عنوان رزول شناخته شده و الیگومری شامل فنلهای پلدار شده توسط اتروگرومتیلن روی حلقههای بنزن میباشد، بدست میآید. برای جلوگیری از تشکیل حفرههای پر شده از بخار، اتصالات چسبهای فنولیک تحت فشار، معمولاﹰ بین صفحات پهن فولادی گرم شده توسط پرس هیدرولیک سخت میشوند. به دلیل شکننده بودن فنولیکها، پلیمرهایی از جمله پلیوینیل فرمال، پلی وینیل بوتیرال، اپوکسیدها و لاستیک نیتریل اضافه میشود تا سختتر گردند.
چسبهای تراکمی فرمالدئید برای چوب:
تعدادی از چسبهای مورد استفاده برای چوب نتیجه تراکم فرمالدئید با فنول و رزوسینول (١و٣ دی هیدروکسی بنزن) هستند. بقیه با اوره یا ملامین متراکم میشوند
چسب های آکریلیک:
چسبهای ساختاری شامل منومرهای آکریلیک توسط افزایشی رادیکال آزاد در دمای محیط سخت
میشوند. منومر اصلی ، متیل متاکریلات (MMA) میباشد، اما موارد دیگری از قبیل اسید متاکریلات برای بهبود چسبندگی به فلزات به وسیله تشکیل نمکهای کربوکسیلات و بهبود مقاومت گرمایی و اتیلن گلیکول دی متیل اکریلات برای شبکهای کردن نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
کلروسولفونات پلی اتیلن، یک عامل سخت کننده لاستیک است و کیومن هیدورپراکساید و N,N دی متیلن آنیلین ، اجزاﺀ یک آغازگر اکسایشی - کاهشی هستند. پیوند دهندههایی که برای اتصالات محکم
مصنوعی به استخوانهای انسان و پوششهای چینی برای دندانها استفاده میشود نیز بر مبنای MMA
هستند و به طورکلی برای چسباندن فلزات، سرامیکها، بیشتر پلاستیکها و لاستیکها استفاده میشود و اتصالات پرقدرتی را ایجاد میکنند.
چسبهای غیر هوازی:
چسبهای غیر هوازی در غیاب اکسیژن که یک بازدارنده پلیمر شدن است، سخت میگردد. این
چسبها اغلب بر پایه دی متاکریلاتهایی از پلیاتیلن گلیکول هستند. کاربرد این چسبها، اغلب در محل اتصال چرخ دندهها، تقویت اتصالات استوانهای و برای دزدگیری میباشد.
چسب های پلی سولفیدی:
پلیسولفیدها در ابتدا به عنوان درزگیر استفاده میشدند و یک کاربرد مهم درزگیری لبههای
آینههای دوبل میباشد. هر دو برای اینکه واحدها را باهم نگه دارند و مانعی در برابر نفوذ رطوبت ایجاد کنند.
آنها به وسیله بیس (٢- کلرواتیل فرمال) با سدیم پلی سولفید تهیه میشوند و به منظور کاهش قیمت از پرکنندههای معدنی استفاده میشود. به عنوان نرمکننده، از فتالاتها و معرفهای جفت کننده سیلانی استفاده میشود و عامل سخت کننده آنها شامل دی اکسید منگنز و کرومات هستند.
سیلیکونها :
چسبهای یک جزئی سیلیکون اغلب به چسبهای ولکانیزه شونده در دمای اطاق (rtv)معروفند و شامل پلی دی متیل سیلوکسان (PDMS) با جرمهای مولکولی در محدود ١٦٠٠-٣٠٠ با گروههای انتهای استات، کتوکسیم یا اتر هستند. این گروهها توسط رطوبت اتمسفر، هیدرولیز شده گروههای هیدروکسیل تشکیل می دهند که بعداﹰ با حذف آب متراکم میشوند. چسبهای سیلیکونی نرم و مطلوب هستند و دارای مقاومت محیطی و شیمیایی خوبی هستند. این چسبها به عنوان بهترین پوشش برای استفاده در حمام شناخته شدهاند .
ب)چسبهایی که بدون واکنش شیمیایی سخت میشوند
این چسبها شامل سه نوع زیر میباشند
١-چسبهایی که در اثر حذف حلال سخت میشوند:
چسبهای تماسی: چسبهای تماسی احتمالا از معروفترین چسبها بر پایه حلال هستند. اینها محلولهایی از پلیمر در حلال آلی هستند که در دو سطح بکار میروند تا متصل شوند. ماده اصلی این چسبها، لاستیک پلی کلروپرن (پلی کروپرن، پلی کلرو بوتادین)
است و برای چسباندن روکشهای تزئینی و پلاستیکهای محکم دیگر مثل ABS , DVC
به چوﭖ و محصولات فلزی و چسبهای تماسی DIY برای تخت کفش بکار می روند.
چسبهای پمادی: چسبهای بر پایه حلال مشهور که در ظروف پماد مانند به عموم فروخته میشوند، اغلب محلولهایی از لاستیک نیتریل (هموپلیمر یا بوتادین و آکریلونیتریل) در حلال های آلی هستند .
چسبهایی که با از دست دادن آب سخت می شوند:
محلول های آبی و خمیرها: نشاسته، ذرت و غلات، منابع عمده برای استفاده چسب هستند. موارد مصرف عمده برای چسباندن کاغذ، مقوا و منسوجات میباشد. کاربردهای آن شامل
صفحات موجدار، پاکتهای کاغذی، پنجرگیری تیوﭖ، چسباندن کاغذ دیواری و چسبهای ترشدنی مجدد با آب میباشد. چسبهای ترشدنی توسط آب شامل پلی وینیل الکل
(DVOH) که در تمبرهای پستی مورد استفاده قرار می گیرند و از لاتکس صمغهای طبیعی
(مثلاﹰ صمغی و دکسترین) و پلی وینیل استات (DVN) همراه با مقدار زیادی DVOH
پایدار کننده تولید میشوند . DVOH تنها پلیمرمعروفی است که از منومر خودش ساخته نمیشود.
امولسیونهای آبی: اجزا ترکیبی برای پلیمریزه شدن امواسیونی عبارتند از: آب، منومرها، پایدار کننده ها و آغازگر. محصول پلیمر شدن امولسیونی، شیرابه ای از ذرات پلیمر با پایدار کنندههای جذب شده میباشد. معروفترین مثال ، چسب چوب DIY است که شیرابه آن، شامل پلیمر پلی وینیل استات (DVA) است و به میزان زیادی در کارهای کارگاهی و در چسباندن اتصالات زبانه درها، پنجره ها و مبلمان در کارخانهها استفاده میشود و مثال دیگر در رنگهای امولسیونی بر پایه DVA هستند که برای پوشش سطح یا به عنوان چسب استفاده میشود .
٣-چسبهایی که به وسیله سرد کردن سخت میشوند:
چسبهای ذوبی: ماده اولیه چسبهای ذوبی که از ابزار تفنگ شکلی خارج میشود، معمولاﹰ اتیلن وینیل استات (EVA) میباشد. کاربرد این چسب ها شامل استفاده در جعبههای مقوایی، صفحه کتاب، اتصالات حرارتی و نئوپان میباشد. از دیگر چسبهای ذوبی میتوان چسبهای ذوبی پلی آمیدی ، پلی اورتان ، استرهای آلیفاتیک ، پلی استر اشاره کرد
چسبهای حساس به فشار
چسبهای حساس به فشار، دائماﹰ چسبناک باقی میمانند و به خاطر استفاده در نوار چسبها و برچسبها معروف هستند. این چسبها به طور عمده بر پایه لاستیک طبیعی، هموپلیمر دستهای و تصادفی، استیرن - بوتادین و آکریلیک هستند PVC .نرم شده و پلی اتیلن، مواد نوار معمولی هستند. یک طرف نوار با یک آستری یا لایه زیری پوشیده شده است. به همین دلیل، چسب دائماﹰ چسبناک میماند و طرف دیگر، دارای پوشش آزاد کنندهای است که وقتی که نوار باز میشود، با چسب جدا میگردد. مواد آزاد کننده که اغلب استفاده میشود، همی پلیمری از وینیل الکل و وینیل اکتادسیل کاربامات است که در اثر واکنش باDVOH با اکتادسیل ایزوسیانات ساخته میشود.
١-١-٢- مزایای چسبها
١. اتصال مواد غیر مشابه و لایههای نازک از مواد.
٢. گسترش بار بر روی یک ناحیه وسیع.
٣. زیبایی و حالت آئرودینامیک آنها بر روی سطوح خارجی اتصال.
٤. کاربرد آنها با استفاده از ماشین روبات میباشد.
در این گزارش به بررسی گروهی از چسبها با کاربرد مشخص در طب و امور درمانی- پزشکی پرداخته میشود. " چسبهای طبی" با کد آیسیک ٢٤٢٣٢٠٦٠ کالای مورد بررسی در این گزارش میباشد. شایان
ذکر است که چسبهای طبی عمدتاﹰ با عنوان "هندی پلاست" شناخته میشوند.